Wij vinden pistes fascinerend. Alle pistes, eigenlijk.
Witte of zonder kleur piste sla je over. Is voor de baby’s, niet voor jou.
De makkelijke, rustige, vriendelijke groene pistes die tegen je zeggen: ‘Haast je niet, relax, kijk om je heen, geniet van de natuur, je hebt dit verdient’.
De blauwe pistes, die je met een schouderklopje begeleiden tijdens je aftocht. Oei, je bent nog geen held, maar je blijft overeind en je skiet van de heuvel af.
De rode piste, die verleidelijk in je oor fluistert dat je nu toch echt een ervaren skiër bent, meer dan recreatief, minder dan professioneel. Maar wel op de goede weg.
En dan de zwarte, halsbrekende, adrenaline piste. Die praat niet meer tegen je, jij praat tegen de berg. Je bent vrij. Je bent snel. Wind suist langs je oren, sneeuw kristallen hangen in je haar en je gezicht. Je supersnelle bril weerkaatst het voorbij flitsend landschap. Je leeft nu, en in nu alleen. Je bent een winnaar.
Maar wat betekenen die kleuren eigenlijk precies?
De kleuren van een piste vertellen je iets over de moeilijkheidsgraad van de piste. Die is afhankelijk van de breedte en van de hellingsgraad van de piste.
Lees meer over de hellingsgraad hier.
Zonder kleur of wit: baby pistes
Groen: Een makkelijke piste, plat, hooguit met een paar korte hellingen. Vaak moet je deze piste delen met voetgangers. Dat zegt al genoeg.
Blauw: Een piste geschikt voor de beginners.
Rood: Dat begint erop te lijken. Een moeilijke piste met grote hoogteverschillen voor een gevorderde skiër.
Zwart: Niet voor beginners! Wel voor ervaren skiërs en adrenaline junks.
Soms wordt de kleur geel voor een piste gebruikt om aan te geven dat een piste niet geprepareerd is. Onderschat bij een gele piste niet de moeilijkheidsgraad, deze kan heel verraderlijk zijn, omdat onvolkomenheden niet hersteld en vaak onzichtbaar zijn.
In USA en Canada worden voor de pistes in plaats van kleuren Black Diamonds gebruikt, 1 zwarte diamant voor rode en twee zwarte diamanten voor zwarte pistes.
Elke land gaat min of meer verschillend om met het toekennen van de kleuren aan de pistes. Wat in Frankrijk nog doorgaat voor een rode piste, kan in Oostenrijk al makkelijk een zwarte piste zijn. Dat komt doordat men in verschillende landen anders tegen de medebepalende factoren aankijkt, zoals de breedte van de piste en de omgeving.
